Sunday 23 June 2013

Lari



Tekenan demi tekanan
Menekan hati
Menekan perasaan

Pedih sakitnya aku simpan
Biar tak kelihatan 

Mereka bicara tentang marah dan bosan
Adakah aku manusia tak berperasaan?

Mereka nak aku jadi bergini.
Mereka nak aku jadi bergitu.

Wahai diri. "dan kerana Tuhanmu Maka bersabarlah."

Saturday 22 June 2013

Sungguh


Sungguh aku kegelapan di dalam cahaya
Sungguh aku alpa di kala bahagia.
Sungguh aku tersesat di tengah ramai manusia
Sungguh aku buta dikala mata terbuka


Sungguh yang hitam tu jelas
Sungguh yang putih itu jelas
Sungguh aku masih kelabu.

cheboss
22062013
Mu'tah,Jordan

Tuesday 18 June 2013

tak tahu



"Kau kenapa?"

"Kenapa apa?" Soal Fikar kembali.

"Aku rasa aku dah tak kenal engaku siapa. Kenapa aku rasa setiap kali kau ketawa dan buat lawak semua tu macam berpura-pura?" Luah Mirul.

"Hurmm."

"Kau menyesal ke datang sini?" Soal Mirul lagi.

"Ntah. Nak kata menyesal. Tak jugak. Nak kata aku happy pun tak jugak. Aku pun tak tahu aku rasa apa."

"Fikar. Dulu kau yang bersungguh nak kesini kan? Sekarang Allah izinkan kau pijak kaki kesini. Tapi kenapa kau tak rasa happy?" Soal Mirul lagi dan lagi.

"Pehal kau banyak tanya seh? Soalan kau memang aku kena jawab ke?" Fikar mula medongak ke langit.

"Aku tanya sebab aku nak tolong kau. Kalau kau tak bagi tahu aku macam mana aku nak tolong kau." Mirul merenung tepat ke muka Fikar.

Fikar menoleh sekilat ke wajah Mirul. "Mirul. Aku kecewa."

Mirul sengeh senget. "Kau kecewa apa? Setahu aku kau tak pernah bercinta."

"Ape seh kau? Aku sentiasa bercinta kut. Bukan dengan manusia tapi dengan Dia. Aku kecewa dengan diri aku Rul. Takpe la kau takkan faham."

"Fikar. Aku memang takfaham apa pun. Sembunyikanlah perasaan kau selagi boleh. Pura-pura la selagi kau mampu. Kau ingatkan Abang Anas penah cakap ape.Fake it until you make it." Mirul membuang pandang ke depan.

"Mirul. Kau tahukan aku takpernah bergantung pada mana-mana manusia dan aku tak pernah minta apa-apa pun dari kau. Aku nak minta sesuatu pada kau buat pertama kalinya Mirul." Fikar merenung tepat ke wajah Mirul.

Dahi Mirul berkerut. "Kau nak minta apa?"

"Mirul. Kalau aku jatuh kau tolong sambut aku boleh? Kalau aku lemas tolong jadi tempat aku berpaut Mirul." Raut wajah Fikar penuh berharap

"Fikar. Aku manusia. Macam kau jugak. Aku pun ada masa jatuhnya. Semoga kita mampu saling menguatkan. Aku pun perlukan kau untuk tolong aku." Mirul senyum

"Mirul. Aku taknak jadi musuh kau kat akhirat nanti."

"Kenapa kau cakap macam tu? Aku pun taknak bermusuh dengan kau la. kat dunia dan akhirat aku taknak."

Fikar sengih. " Az-Zukhruf ayat 67 Mirul. Allah berfirman teman-teman karib akan bermusuhan time kat akhirat nanti kecuali mereka yang bertaqwa Mirul."

Mirul sengeh panjang.




Sunday 9 June 2013

Rasa yang pergi

Dengan Nama Allah yang menghadiahkan rasa ini,


Sungguh, bagi penulis blog picisan seperti aku untuk menulis satu entry sekali pun aku perlukan rasa dan masa. Kadangkala aku punya rasa tapi aku tak punya masa. Kadangkala aku punya masa tapi aku tak punya rasa untuk menulis.

Pastilah susah untuk aku seorang pelajar untuk sentiasa menghapdate blog dan menyapu sawangsawang yang ada di dalam blog ini. Okey mungkin itu hanya alasan semata. Tapi yang pasti seringkali rasa yang hilang berbanding masa yang kesuntukan.

Rasa itu telah lama pergi. Entah bila beransur hilang rasa itu dari hati. Aku sendiri takpasti. Walaupun berkali telah aku cuba untuk mengkaji.

Aku manusia yang sedang berusaha mencari kembali rasa yang semakin hilang hari demi hari.Salahnya apa dan di mana aku sendiri takpasti. Mungkin dek kerana  hati yang kian ternodai oleh jahiliyyah yang masih belum aku cuba untuk mencuci dari diri.

Sepatutnya semakin lama bersama gerabak dakwah dan tarbiyah hati makin berasa dan masa makin tiada. Bukan hati makin takberasa dan masa sentiasa ada tanpa buat apaapa. Kerana makin lama bersama dakwah dan tarbiyah semakin faham apa yang ini di gapai dan apa yang ingin di kejar.

Ya Allah. Aku mohon diberikan hati yang baru. Hati yang punya rasa dan lebih qudus. T.T